هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به عاشقان نوید می‌دهد نسیم تازه‌ای از سوی خدا می‌وزد و آنها را زنده می‌کند. شاعر از پیران و دعوی‌های آنها انتقاد می‌کند و از مخاطبان می‌خواهد به جای دنباله‌روی از راه‌های قدیمی، گوهرهای تازه را بپذیرند. همچنین، به صوفیان و مریدان توصیه می‌کند که مصلحت‌اندیشی را در پیش بگیرند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی نیاز به درک عمیق‌تری از جامعه و فرهنگ دارد.

شمارهٔ ۴۶۵

عاشقان قصه های نو شنوید
که شما نیز عاشقان نوید

می رسد از خدا نسیم نوی
خس نهایه از نسیم زنده شوید

بالغی نی و دعوی پیران
کشت خود نا رسیده میدروید

ما گهر بافتیم چند شما
در ره سنگک و مجوره دوید

این گهر با شما بنفروشم
تا به دکان و خانه در گروید

در صف صوفیان صاف امید
گر مریدان مصلحت شنوید

دامن افشان ز خان ومان چو کمال
بر در شیخ مصلحت بروید
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.