هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های زندگی، عشق، شراب و موسیقی می‌پردازد. شاعر از غم و شادی، زاهد و رندان، و تأثیر شراب و نغمه‌های موسیقی در زندگی سخن می‌گوید. همچنین، از زیبایی لب ساقی و جام شراب و تأثیر آن بر روح و روان انسان یاد می‌کند.
رده سنی: 18+ محتوا شامل اشاره‌های مستقیم به شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، مضامین عرفانی و عاشقانه‌ی آن ممکن است نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۴۷۵

قدح بدور لیت پر ز خون دلی دارد
غمش میاد کز اینسان دلی بدست آرد

زمینه به جرعه بده آب و نخم عشرت کار
که خواجه آن درود از جهان که میکارد

میان زاهد و رندان ز باده دریاهاست
دوان دوان سوی ما آمدن کجا بارد

سحر به دفع خمارم چه حاجت ترشیست
ز چهره محتسب ما چو سر که می بارد

عبارتیست از آن لب به سرخی این همه خط
که باده بر لب باریک جام بنگارد

حکایت لب باریک ساقی و لب جام
به جز مغنی باریک نغمه نگذارد

مغنیاه سخنان کمال باریک است
بخوان به چنگ که باریک نغمه دارد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.