هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از مولانا (یا شاعری با سبک مشابه) درباره وحدت در عشق و معرفت سخن می‌گوید. با اشاره به مفاهیمی مانند قربانگاه عشق، وحدت مقصد در کعبه و بتخانه، و یگانگی در رنج عاشقان، پیام اصلی آن اتحاد در ذات الهی و بی‌تفاوتی به ظواهر متفاوت است.
رده سنی: 16+ محتوا نیازمند درک مفاهیم انتزاعی عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که برای نوجوانان کم‌سن ممکن است نامفهوم باشد. همچنین برخی تصاویر (مانند 'قتلگاه عشق') ممکن است برای کودکان نامناسب تلقی شود.

شمارهٔ ۲۲

در سر کوی وفا عشاق را منزل یکی‌ست
گر کم و بیشت تخم معرفت حاصل یکی‌ست

کن گذر در قتلگاه عشق او بنگر به خون
هر قدم بس کشته‌ها افتاده و قاتل یکی‌ست

ناله گوناگون گر از دل می‌رسد نبود عجب
هر سو موش ز تیری نالد و بسمل یکی‌ست

گوی آن دلداده را کوغریب عشق اوست
ره به پیش و پس مبر کاین بحر را ساحل یکی‌ست

جستجوی کعبه و بتخانه را مقصد تویی
ساکنان مسجد و میخانه را مشکل یکی‌ست

هر که بینی نخل آهی کرده بر کیوان بلند
بر سر کویت نپنداری که پا در گل یکی‌ست

چند گویی بس نما افسانه عاشق نیستی
در تمنای تو (صامت) را زبان با دل یکی‌ست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.