هوش مصنوعی: این متن شعری است که زیبایی و منحصر به فرد بودن معشوق را توصیف می‌کند. شاعر بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند مانند ماه و خورشید باشد، اما زیبایی معشوق بی‌نظیر است و تنها صاحب‌نظران می‌توانند ارزش آن را درک کنند. همچنین، شاعر به بی‌توجهی معشوق به دیگران و یکسان بودن شاه و گدا در برابر او اشاره می‌کند. طبیعت نیز با بادهای عطرآگین و گل‌های چمن، عطر و بوی معشوق را منتشر می‌کنند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۹

آنچه باید همه داری و نداری مانند
کس نگوید مه و خورشید به رویت مانند

اتفاق است که بیمثل جهانی لیکن
قیمت حسن تو صاحب نظران می دانند

عکس گل های رخ خویش در آیینه بین
تا ز اندیشه بستان و گلت بستانند

التفاتی نبود چشم خوشت را به کسی
بر سر خاک درت شاه و گدا یک سانند

بادها عطر فروشان سر زلف تواند
گرد گل های چمن بوی تو می گردانند

دیدهای باد بهاری که گل افشان گردد
مهربانان دل و جان بر تو چنان افشانند
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.