هوش مصنوعی:
شاعر از باد مراغه می‌پرسد که حال خویشان و یارش چگونه است و بیان می‌کند که دلش از درد نادیدن آنان خون شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و غمگین است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، زبان و سبک شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۲۰
ای باد مراغه حال خویشان خون است
وان یار مرا زلف پریشان چون است
خون گشت دلم ز درد نادیدنشان
گویی دل نازنین ایشان چون است
وان یار مرا زلف پریشان چون است
خون گشت دلم ز درد نادیدنشان
گویی دل نازنین ایشان چون است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
