هوش مصنوعی: شاعر در پاسخ به پرسشی درباره دلیل غمگین بودن سرنوشت خود، توضیح می‌دهد که در چشمانش تصویر چهره معشوق بوده و زمانی که اشک‌هایش بر آن تصویر جاری شده‌اند، به رنگ سرخ (گلگون) درآمده‌اند. این نشان‌دهنده غم و اندوه عمیق ناشی از عشق است.
رده سنی: 15+ متن حاوی مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شاعرانه ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۳۸

گفتی که سرشکت ز چه معنی خون شد
خون نیست ولی با تو بگویم چون شد

در دیده من خیال رخسار تو بود
اشکم چو گذر کرد برو گلگون شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.