هوش مصنوعی:
در این متن، زاهدی که به دلیل گرسنگی و ضعف، از نذر خود (خوردن میوه‌های ممنوعه) سر باز می‌زند، مورد تنبیه الهی قرار می‌گیرد. باد باعث ریزش میوه‌ها می‌شود و زاهد، با دیدن میوه‌ها، نذر خود را فراموش کرده و آن‌ها را می‌خورد. در نهایت، تنبیه الهی شامل حال او می‌شود و چشم و گوش او باز می‌شود تا عبرت بگیرد.
رده سنی:
12+
این متن حاوی مفاهیم اخلاقی و دینی است که برای درک بهتر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، مفاهیم عبرت‌آموز آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
بخش ۷۲ - مضطرب شدن فقیر نذر کرده بکندن امرود از درخت و گوشمال حق رسیدن بی مهلت
پنج روز آن باد اَمْرودی نریخت
ز آتَشِ جوعَش صَبوری می‌گُریخت
بر سَرِ شاخی مُرودی چند دید
باز صَبری کرد و خود را وا کَشید
باد آمد شاخ را سَر زیر کرد
طَبْع را بر خوردنِ آن چیر کرد
جوع و ضَعْف و قُوَّتِ جَذْب و قَضا
کرد زاهِد را زِ نَذْرَش بی‌وَفا
چون که از اَمْرودْبُن میوه سُکُسْت
گشت اَنْدَر نَذْر وعَهْدِ خویشْ سُست
هم درآن دَمْ گوشْمالِ حَق رَسید
چَشمِ او بُگْشاد و گوشِ او کَشید
ز آتَشِ جوعَش صَبوری می‌گُریخت
بر سَرِ شاخی مُرودی چند دید
باز صَبری کرد و خود را وا کَشید
باد آمد شاخ را سَر زیر کرد
طَبْع را بر خوردنِ آن چیر کرد
جوع و ضَعْف و قُوَّتِ جَذْب و قَضا
کرد زاهِد را زِ نَذْرَش بی‌وَفا
چون که از اَمْرودْبُن میوه سُکُسْت
گشت اَنْدَر نَذْر وعَهْدِ خویشْ سُست
هم درآن دَمْ گوشْمالِ حَق رَسید
چَشمِ او بُگْشاد و گوشِ او کَشید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۷۱ - تشبیه بند و دام قضا به صورت پنهان به اثر پیدا
گوهر بعدی:بخش ۷۳ - متهم کردن آن شیخ را با دزدان وبریدن دستش را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
