هوش مصنوعی:
داوود نبی با مردی مواجه می‌شود که ادعا می‌کند گاوش در خانه دیگری افتاده و کشته شده است. داوود از او می‌پرسد چرا گاو را کشته و مرد توضیح می‌دهد که سال‌ها در دعا و التماس به درگاه خداوند بوده تا روزی حلالی به دست آورد. او می‌گوید که گاو را به عنوان شکرانه قبولی دعایش کشته است.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.
بخش ۱۰۶ - شنیدن داود علیه السلام سخن هر دو خصم وسال کردن از مدعی علیه
چون که داوودِ نَبی آمد بُرون
گفت هین چون است این اَحْوالْ؟ چون؟
مُدَّعی گفت ای نَبیُّ اللهْ داد
گاوِ من در خانه او دَر فُتاد
کُشت گاوم را بِپُرسَش که چرا
گاوِ من کُشت او؟ بَیان کُن ماجَرا
گفت داوودَش بگو ای بوالْکَرَم
چون تَلَف کردی تو مِلْکِ مُحْترم؟
هین پراکَنده مگو حُجَّت بیار
تا به یک سو گردد این دَعویّ و کار
گفت ای داوود بودم هفت سال
روز و شب اَنْدَر دُعا و در سوآل
این هَمی‌جُستَم زِ یَزدان کِی خدا
روزی‌یی خواهم حَلال و بی‌عَنا
مَرد و زن بر ناله من واقِفَند
کودکانْ این ماجَرا را واصِفَْاند
تو بِپُرس از هر کِه خواهی این خَبَر
تا بگوید بی‌شِکَنْجه بی ضَرَر
هم هویدا پُرس و هم پنهان زِ خَلْق
که چه می‌گفت این گدایِ ژَندهْ‌دَلْق
بَعدِ این جُمله دُعا و این فَغان
گاوی اَنْدَر خانه دیدم ناگهان
چَشمِ من تاریک شُد نه بَهرِ لوت
شادیِ آن که قَبول آمد قُنوت
کُشتم آن را تا دَهَم در شُکرِ آن
که دُعایِ من شُنود آن غَیْب‌دان
گفت هین چون است این اَحْوالْ؟ چون؟
مُدَّعی گفت ای نَبیُّ اللهْ داد
گاوِ من در خانه او دَر فُتاد
کُشت گاوم را بِپُرسَش که چرا
گاوِ من کُشت او؟ بَیان کُن ماجَرا
گفت داوودَش بگو ای بوالْکَرَم
چون تَلَف کردی تو مِلْکِ مُحْترم؟
هین پراکَنده مگو حُجَّت بیار
تا به یک سو گردد این دَعویّ و کار
گفت ای داوود بودم هفت سال
روز و شب اَنْدَر دُعا و در سوآل
این هَمی‌جُستَم زِ یَزدان کِی خدا
روزی‌یی خواهم حَلال و بی‌عَنا
مَرد و زن بر ناله من واقِفَند
کودکانْ این ماجَرا را واصِفَْاند
تو بِپُرس از هر کِه خواهی این خَبَر
تا بگوید بی‌شِکَنْجه بی ضَرَر
هم هویدا پُرس و هم پنهان زِ خَلْق
که چه می‌گفت این گدایِ ژَندهْ‌دَلْق
بَعدِ این جُمله دُعا و این فَغان
گاوی اَنْدَر خانه دیدم ناگهان
چَشمِ من تاریک شُد نه بَهرِ لوت
شادیِ آن که قَبول آمد قُنوت
کُشتم آن را تا دَهَم در شُکرِ آن
که دُعایِ من شُنود آن غَیْب‌دان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۰۵ - رفتن هر دو خصم نزد داود علیه السلام
گوهر بعدی:بخش ۱۰۷ - حکم کردن داود علیه السلام برکشندهٔ گاو
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
