هوش مصنوعی: در این متن، شخصی به نام داوود از فردی می‌خواهد که سکوت کند و به مسلمانان احترام بگذارد. او اشاره می‌کند که خداوند گناهان را می‌پوشاند و از فرد می‌خواهد که سکوت کند و به عدالت الهی اعتماد داشته باشد. فرد دیگر با تعجب از این حکم سوال می‌کند و از عدالت الهی و تأثیر آن بر زمین و آسمان سخن می‌گوید. او همچنین از ظلم و ستم انتقاد می‌کند و می‌گوید که زمان ظلم، زمان فریاد و اعتراض است.
رده سنی: 15+ این متن شامل مفاهیم عمیق مذهبی، اجتماعی و انتقادی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

بخش ۱۱۰ - حکم کردن داود بر صاحب گاو کی از سر گاو برخیز و تشنیع صاحب گاو بر داود علیه السلام

گفت داوودَش خَمُش کُن رو بِهِل
این مُسلمان را زِ گاوَت کُن بِحِل

چون خدا پوشید بر تو ای جوان
رو خَمُش کُن حَقِّ سَتّاری بِدان

گفت وا وِیْلی چه حُکْم است این؟ چه داد؟
از پِیِ من شَرعِ نو خواهی نَهاد؟

رَفته است آوازهٔ عَدلَت چُنان
که مُعَطَّر شد زمین و آسْمان

بر سَگانِ کور این اِسْتَم نَرَفت
زین تَعَدّی سنگ و کُهْ بِشْکافت تَفْت

هم چُنین تَشْنیع می‌زد برمَلا
کَالصَّلا هنگامِ ظُلْم است اَلصَّلا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۰۹ - در خلوت رفتن داود تا آنچ حقست پیدا شود
گوهر بعدی:بخش ۱۱۱ - حکم کردن داود بر صاحب گاو کی جمله مال خود را به وی ده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.