هوش مصنوعی:
شاعر از ساقی می‌خواهد که پیش از رسیدن پاییز و نابودی گل‌ها، مانند ابر رحمت بخشیده و شراب ببخشد تا بلبل طبع او بتواند غزل بخواند.
رده سنی:
15+
این متن یک غزل کلاسیک فارسی است که دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است و درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۳۳
زان پیش که دی آفت بستان گردد
اوراق گل از خزان پریشان گردد
ساقی، تو که ابر رحمتی، رشحه ببار
تا بلبل طبع من غزل خوان گردد
اوراق گل از خزان پریشان گردد
ساقی، تو که ابر رحمتی، رشحه ببار
تا بلبل طبع من غزل خوان گردد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
