هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر درد عشق و فراق است. عشق چنان شدید است که مانند رودخانه جیحون در چشمان جاری می‌شود و رشک و دلتنگی، دل را می‌آزارد. حتی در لحظات وصال، یاد روزهای فراق قلب را می‌فشارد و اندوه ناشی از دوری، دل را زخمی می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسات پیچیدهٔ بیان‌شده در شعر برای درک و ارتباط بهتر، به سطحی از بلوغ عاطفی و تجربه نیاز دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۳۷
عشق تو سواد دیده را جیحون کرد
رشک تو دل از سینهٔ ما بیرون کرد
در وصل کنیم یاد ایام فراق
اندیشهٔ حرمان، دل ما را خون کرد
رشک تو دل از سینهٔ ما بیرون کرد
در وصل کنیم یاد ایام فراق
اندیشهٔ حرمان، دل ما را خون کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
