هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر ناامیدی از مردم زمانه است که قدر افراد با ارزش را نمی‌دانند و تنها به هم‌تایان خود توجه می‌کنند. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند «پر کاه کهربا» و «استخوان هما» نشان می‌دهد که افراد نالایق از مواهب زندگی بهره‌مند می‌شوند، در حالی که شایستگان نادیده گرفته می‌شوند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ اجتماعی نیاز دارد. نوجوانان زیر 16 سال ممکن است در فهم دقیق استعاره‌ها و نقد اجتماعی موجود در شعر با مشکل مواجه شوند.
شمارهٔ ۱۴۲
ابنای زمان دُرد و صفا را ندهند
هرگز پر کاه کهربا را ندهند
این قوم، ولینعمت امثال خودند
تا سگ بود، استخوان هما را ندهند
هرگز پر کاه کهربا را ندهند
این قوم، ولینعمت امثال خودند
تا سگ بود، استخوان هما را ندهند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
