هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از تحمل رنج و اندوه در فراق یار می‌گوید و خود را به شمعی تشبیه می‌کند که با اشک و آه سپری شده است. همچنین، مانند آینه‌ای از حیرانی‌ها می‌گوید که با یک نگاه به یار، همه‌چیز را درک کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۵۷

با داغ تو سال و ماه بردیم به سر
چون شمع به اشک و آه بردیم به سر

چون آینه از پرتو حیرانیها
با یار، به یک نگاه بردیم به سر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.