هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه فراوان خود می‌گوید که بر دلش سنگینی می‌کند. او از نبود همدمی برای درددل کردن شکایت دارد و بیان می‌کند که نمی‌تواند غم خود را با دیگران در میان بگذارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق مانند غم، تنهایی و ناامیدی است که درک و ارتباط با آن‌ها به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۸۷
اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل
دل ماتم من گرفت و من ماتم دل
امروز کجاست ور بود همدم دل؟
گفتن نتوان به غمگساران غم دل
دل ماتم من گرفت و من ماتم دل
امروز کجاست ور بود همدم دل؟
گفتن نتوان به غمگساران غم دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
