هوش مصنوعی:
شاعر از رفتن یارانش که نور چشمانش بودند، ابراز غم میکند. آنها او را تنها گذاشتهاند و به تنهاییاش نیندیشیدهاند.
رده سنی:
15+
متن حاوی مضامین عاطفی عمیق و غمانگیز است که درک آنها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسال دشوار باشد. همچنین، این نوع شعرها معمولاً برای مخاطبان بزرگسال جذابیت بیشتری دارند.
شمارهٔ ۲۲۳
یاران عزیز و نور بینایی من
رفتند چو هوش از سر سودایی من
رفتند و گذاشتند با بی کسیم
اندیشه نکردند ز تنهایی من
رفتند چو هوش از سر سودایی من
رفتند و گذاشتند با بی کسیم
اندیشه نکردند ز تنهایی من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.