هوش مصنوعی: شاعر از رفتن یارانش که نور چشمانش بودند، ابراز غم می‌کند. آن‌ها او را تنها گذاشته‌اند و به تنهایی‌اش نیندیشیده‌اند.
رده سنی: 15+ متن حاوی مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد. همچنین، این نوع شعرها معمولاً برای مخاطبان بزرگ‌سال جذابیت بیشتری دارند.

شمارهٔ ۲۲۳

یاران عزیز و نور بینایی من
رفتند چو هوش از سر سودایی من

رفتند و گذاشتند با بی کسیم
اندیشه نکردند ز تنهایی من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.