هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که تنها چیزی که می‌تواند خاطرش را شاد کند و دل ویرانش را آباد کند، یادآوری و توجه معشوق است. او معتقد است که تنها مرگ واقعی، فراموش شدن توسط معشوق است و حتی اگر در خاک دفن شود، با یاد معشوق زنده خواهد ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و فراموشی ممکن است برای برخی از گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.
شمارهٔ ۲۳۷
جانا چه بود که خاطری شاد کنی
وز لطف، دل خرابی آباد کنی
مرگی نبود غیر فراموشی تو
در خاک شوم زنده، گرم یاد کنی
وز لطف، دل خرابی آباد کنی
مرگی نبود غیر فراموشی تو
در خاک شوم زنده، گرم یاد کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
