هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از زیبایی‌های طبیعت و یادآوری روزهای گذشته با دوستان و عزیزان سخن می‌گوید. او از غم فراق و اشک‌هایش می‌نالد و همچنین از فضایل و محبت‌های قوم و خویش‌هایش یاد می‌کند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین استفاده از صنایع ادبی و واژگان پیچیده‌تر، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۴

غنت مطوّقهٔ أفنانها البان
ملهوفهٔ للاحَیْباب الّذی بانوا

الغصن منسجم و السّجع منتظم
و البرق مبتسِمّ و المزن الوان

تفیض عینی دما من ثغر لؤلؤهٍٔ
الدمع یاقوتهًٔ و الجفن مرجان

اها لأیّام العدیب و لعلع
بعذب عیشٍ و اهل الحیّ جیران

رهط شهامتهم کالشمس باهرهٔ
قومٌ بضاعتهم حسنٌ و احسان
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.