با آنکه دو کون سر به سر هستی اوست
انسان ز چه مغز گشت عالم زچه پوست

زین است که او مردمک چشم وی است
باز آن که بود آینه چهره اوست

«شمس مغربی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir