هوش مصنوعی:
شاعر از افسردگی و پژمردگی دل خود به دلیل یادآوری معشوق شکایت می‌کند و اظهار می‌دارد که نمازش را قضا کرده است، اما این قضا را بخشی از عمر خود می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیم مذهبی مانند نماز و قضای عمر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۴
تا چند برو ز ذکر افسرده ام
تاکی صفتت بادل پژمرده کنم
ناکرده نماز را قضا کردم لیک
کز عمر بود قضای این کرده کنم
تاکی صفتت بادل پژمرده کنم
ناکرده نماز را قضا کردم لیک
کز عمر بود قضای این کرده کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
