هوش مصنوعی:
موسی در این متن بیان می‌کند که خداوندی واقعی از آنِ خداست و آنچه مردم به عنوان خداوندی به دیگران می‌دهند، موقتی و عاریتی است. او تأکید می‌کند که خداوندی حقیقی تنها از سوی خداوند بخشیده می‌شود و نه از سوی مردم.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم انتزاعی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
بخش ۱۰۷ - نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون
گفت موسی لُطف بِنْمودیم وجود
خود خداوندیْت را روزی نبود
آن خداوندی که نَبْوَد راستین
مَر وِرا نه دَست دان نه آستین
آن خداوندی که دُزدیده بُوَد
بی‌دل و بی‌جان و بی‌دیده بُوَد
آن خداوندی که دادَنْدَت عَوام
باز بِسْتانَند از تو هَمچو وام
دِهْ خداوندیِّ عاریَّت به حَق
تا خداوندیْت بَخشَد مُتَّفَق
خود خداوندیْت را روزی نبود
آن خداوندی که نَبْوَد راستین
مَر وِرا نه دَست دان نه آستین
آن خداوندی که دُزدیده بُوَد
بی‌دل و بی‌جان و بی‌دیده بُوَد
آن خداوندی که دادَنْدَت عَوام
باز بِسْتانَند از تو هَمچو وام
دِهْ خداوندیِّ عاریَّت به حَق
تا خداوندیْت بَخشَد مُتَّفَق
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۰۶ - تزییف سخن هامان علیه‌اللعنه
گوهر بعدی:بخش ۱۰۸ - منازعت امیران عرب با مصطفی علیه‌السلام کی ملک را مقاسمت کن با ما تا نزاعی نباشد و جواب فرمودن مصطفی علیه‌السلام کی من مامورم درین امارت و بحث ایشان از طرفین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
