هوش مصنوعی:
شاعر از رفتن یار محبوبش بدون خداحافظی و نگاه آخر ابراز تأسف می‌کند و تاریکی جهان را پس از رفتن روشنی چشمش توصیف می‌نماید.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک کامل آن نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات بیان‌شده در شعر ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲
افسوس که آن یار پسندیده برفت
ناکرده مرا وداع و نادیده برفت
عالم همه پیش چشم من تاریک است
تا روشنی دیده ام از دیده برفت
ناکرده مرا وداع و نادیده برفت
عالم همه پیش چشم من تاریک است
تا روشنی دیده ام از دیده برفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱ - محسن
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
