هوش مصنوعی: این متن به ستایش و تمجید از شخصیتی والا می‌پردازد که وجودش مایه‌ی برکت و جاودانگی است. خاک درگاه او آسمان را زینت می‌بخشد و تنها سایه‌ی اوست که بر سر سایه‌ی خدا (عرش) قرار می‌گیرد، نشان‌دهنده‌ی مقام والای او.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۲۰

آنی که ابد ز عمر تو مایه کند
وز خاک درت سپهر پیرایه کند

جز چتر تو عرش را نباشد این قدر
کاو بر سر سایۀ خدا سایه کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.