هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم و اندوه خود می‌گوید که مانند دُر اشک می‌ریزد و برای سفر آماده می‌شود. او از سیاه‌پوشی چشمانش سخن می‌گوید، زیرا هر روز عزیزانش را از دست می‌دهد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین غم‌انگیز و پیچیده‌ای مانند فقدان و مرگ است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است بر روحیه‌ی آن‌ها تأثیر منفی بگذارد.

شمارهٔ ۳۵

اشکم ز دُر افکند بسی خوشه به خاک
بر عزم سفر کرد روان توشه به خاک

پوشیده سیاه قرّة العینم از آنک
هر روز کند چند جگر گوشه به خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.