هوش مصنوعی: شاعر در این متن از احساس تنهایی و درد درونی خود می‌گوید که هر شب با اشک و آه آن را تسکین می‌دهد. او در سکوت سخن می‌گوید و در تنهایی به آغوش خود پناه می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و احساس تنهایی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۴۱

هر شب مَی اشک خویشتن نوش کنم
چون مجمر از آتش جگر جوش کنم

با خامُشی اندر سخن آیم، لیکن
با تنهایی دست در آغوش کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.