هوش مصنوعی: این متن به توصیف تغییرات و فراز و نشیب‌های زندگی انسان از جوانی تا پیری می‌پردازد. از سقوط آدم از بهشت و پرسش‌های او درباره عدالت الهی شروع می‌شود و سپس به توصیف تغییرات جسمی و روحی انسان در دوران پیری مانند ضعف، پیری و از دست دادن زیبایی و قدرت می‌پردازد. متن به این موضوع اشاره می‌کند که این تغییرات طبیعی هستند و بخشی از فرآیند زندگی و مرگ محسوب می‌شوند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم فلسفی و عمیق درباره زندگی، مرگ و عدالت الهی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، توصیف‌های دقیق از پیری و ضعف جسمی ممکن است برای برخی سنین نگران‌کننده یا نامناسب باشد.

بخش ۴۴ - تفسیر خلقنا الانسان فی احسن تقویم ثم رددناه اسفل سافلین و تفسیر و من نعمره ننکسه فی الخلق

آدمِ حُسن و مَلَک ساجِد شُده
هَمْچو آدم بازْ مَعْزول آمده

گفت آوَه بَعدِ هستیْ نیستی؟
گفت جُرمَت این که اَفْزون زیستی

جِبْرَئیلَش می‌کَشاند مو کَشان
که بُرو زین خُلْد و از جَوْقِ خوشان

گفت بَعد از عِزّْ این اِذْلال چیست؟
گفت آن داد است و اینَت داوَری‌ست

جِبَرَئیلا سَجده می‌کردی به جان
چون کُنون می‌رانی‌اَم تو از جِنان؟

حُلّه می‌پَرَّد زِ من در اِمْتِحان
هَمْچو بَرگ از نَخْلْ دَر فَصلِ خزان

آن رُخی که تابِ او بُد ماه‌وار
شُد به پیری هَمْچو پُشتِ سوسْمار

وان سَر و فَرقِ گَشِ شَعْشَع شُده
وَقتِ پیری ناخوش و اَصْلَع شُده

وان قَدِ صَفدَرّ نازان چون سِنان
گشته در پیری دو تا هَمچون کَمان

رَنگِ لاله گشته رَنگِ زَعْفَران
زورِ شیرش گشته چون زَهْره‌یْ زنان

آن که مَردی در بَغَل کردی به فَن
می‌بِگیرَنْدَش بَغْلْ وَقتِ شُدن

این خود آثارِ غَم و پَژمُردگی‌ست
هر یکی زین‌ها رَسولِ مُردگی‌ست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۴۳ - بیان آنک کشتن خلیل علیه‌السلام خروس را اشارت به قمع و قهر کدام صفت بود از صفات مذمومات مهلکان در باطن مرید
گوهر بعدی:بخش ۴۵ - تفسیر اسفل سافلین الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات فلهم اجر غیر ممنون
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.