تا گوهر عشق اندوخته ام
چشم از همه عالم دوخته ام

تا با غم عشق تو ساخته ام
همواره سراپا سوخته ام

تا سینۀ من سینای غم است
چون نخلۀ طور افروخته ام

از دفتر عشق تو روز نخست
دیباچۀ غم آموخته ام

با شور غمت سودا زده ام
نقد دل و دین بفروخته ام

هرکس بدل آرامی دلشاد
من مفتقر دل سوخته ام