۱۸۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵

من حسین وقت و نااهلان یزید و شمر من
روزگارم جمله عاشورا و منزل کربلا

ای عراق الله جارک سخت مشعوفم بتو
وی خراسان عمرک الله نیک مشتاقم ترا

تنگ سال محنت است ای آبروی هر دو کون
چشم میدارم ز بحر فیض تو فضل عطا

سایه لطف خدائی ما همه دلسوخته
سایه از ما وا مگیر ای سایه لطف خدا

ای نوال خوان انعام تو برده خاص و عام
ما گدایان درت داریم امید صلا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.