هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق، باده‌نوشی، و شب‌زنده‌داری سخن می‌گوید. او از ساقی، مه، خورشید، و شمع به عنوان نمادهای زیبایی و نور یاد می‌کند و از عشق به عنوان حلال و خواب را برای عاشقان حرام می‌داند. شاعر همچنین از دشمنی حسودان و پیروزی عشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌هایی به باده‌نوشی دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۲۱

زهره ام ساقی و مه جام مدام است امشب
فلکم چاکر و خورشید غلام است امشب

باده در مذهب عشاق حلال است این دم
خواب بر عاشق مشتاق حرام است امشب

می کنم جامه ی ازرق گرو باده مدام
که تنم را هوس جام مدام است امشب

ساقیا تا به سحر جام دمادم در ده
زانکه ما را نه غم ننگ و نه نام است امشب

شمع را گو ننشانند که در مجلس ما
شمع رخساره ی آن ماه تمام است امشب

شاد باش ای دل غم دیده که در عین بلا
الف قد حسود تو چو لام است امشب

می دهد دشمنم از غصه به ناکامی جان
که من دل شده را دوست به کام است امشب

تا سحر در هوس پسته ی شکر بارش
طوطی طبع مرا ذوق کلام است امشب

از فروغ رخ آن حور پریچهره حسین
کنج کاشانه ی ما دار سلام است امشب
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.