هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، درباره عشق و ستایش معشوق و بیان درد و رنج عاشق است. شاعر معشوق را بی‌نظیر و برتر از همه می‌داند و از بی‌خبری عاقلان و زاهدان نسبت به جمال معشوق گلایه می‌کند. همچنین، به مقام والای عاشقان حقیقی اشاره می‌کند و در نهایت، از محرومیت خود از عنایت معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه عمیق است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی نیاز به دانش ادبی و فلسفی پایه دارد.

شمارهٔ ۲۳

خلق عالم بجمالت نگرانند ای دوست
وز غمت نعره زنان جامه درانند ای دوست

ما بر آنیم که مانند تو منصوری نیست
همه ارباب نظر نیز بر آنند ای دوست

عاقلانی که ملامت ز غم عشق کنند
مگر از حسن رخت بیخبرانند ای دوست

زاهدان سرمه ز خاک قدمت گر نزنند
ظاهر آنست که بس بی بصرانند ای دوست

مخلصانی که نظر بر چو تو منصور کنند
نی چو اصحاب هوا کج نظرانند ای دوست

خاک پائی که بجان زینت افسر سازند
سرورانی که همه تاج ورانند ای دوست

چون حسین از همه مخلص تر و بیچاره تر است
از چه مخصوص عنایت دگرانند ای دوست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.