هوش مصنوعی: این متن به قدرت و توانایی خداوند در تغییر شرایط و تبدیل مشکلات به فرصت‌ها اشاره می‌کند. خداوند قادر است آتش را به گل و خار را به بهار تبدیل کند، غم را به شادی مبدل سازد و از نیستی، هستی بیافریند. همچنین، متن به لطف و بخشش خداوند و دوری از مکر نفس و فتنه‌های شیطانی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی مفاهیم مانند مکر نفس و فتنه‌های شیطانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

بخش ۶۰ - باز مکرر کردن صوفی سال را

گفت صوفی قادراست آن مُسْتَعان
که کُند سودایِ ما را بی‌زیان

آن کِه آتش را کُند وَرْد و شَجَر
هم تواند کرد این را بی‌ضَرَر

آن کِه گُل آرَد بُرون از عینِ خار
هم تواند کرد این دِیْ را بهار

آن کِه زو هر سَروْ آزادی کُند
قادرست اَرْ غُصّه را شادی کُند

آن کِه شُد موجود از وِیْ هر عَدَم
گَر بِدارَد باقی‌اَش او را چه کَم؟

آن کِه تَن را جانْ دَهَد تا حَی شود
گَر نمی‌رانَد زیانش کِی شود؟

خود چه باشد گَر بِبَخشَد آن جواد
بَنده را مَقْصودِ جانْ بی‌اِجْتِهاد؟

دور دارد از ضَعیفان در کَمین
مَکْرِ نَفْس و فِتْنهٔ دیوِ لَعین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۹ - مثل
گوهر بعدی:بخش ۶۱ - جواب دادن قاضی صوفی را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.