هوش مصنوعی: این شعر عرفانی به ستایش عشق الهی و تأثیر عمیق آن بر جان و دل عاشقان می‌پردازد. شاعر از سوزش عشق، حیرت در برابر جمال معشوق و ناتوانی زبان در وصف آن سخن می‌گوید. همچنین، به بی‌نام و نشانی عاشقان در حریم عشق و ناآگاهی خلق از عمق این رابطه اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی فارسی دارد.

شمارهٔ ۱

ای عشق تو آتش زده در خرمن جان ها
وز سوز غمت سوخته دل ها و روان ها

خون شد دل عشاق ز دست الم عشق
شرح غم عشق تو برونست ز بیان ها

از شوق جمال تو دل چرخ پر آتش
بی صبر و قرار از غم تو دور و زمان ها

محرم به حریم تو نه نام و نه نشانست
بی نام و نشان در حرمت نام و نشان ها

سرگشته و حیران به بیابان تحیر
در ذات و صفات تو یقین ها و گمان ها

از بحر هویت که دو عالم به کنارست
خلقان همگی بی خبر از قعر و میان ها

از پرتوی حسنت شده تابان همه عالم
وز روی تو روشن همه کون و مکان ها

کی حسن رخت شرح دهد نطق کماهی
در وصف جمال تو چو لال است زبان ها

عارف نبود هرکه نبیند چو اسیری
آیینه ی روی تو عیان ها و نهان ها
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.