هوش مصنوعی: این متن شاعرانه به توصیف عشق و مستی ناشی از آن می‌پردازد. جهان پر از موسیقی و شادی است و همه موجودات، از ذرات کوچک تا انسان‌ها، در مستی عشق غرق شده‌اند. عاشق و معشوق یکی شده‌اند و جدایی بین آن‌ها وجود ندارد. یار ازلی همواره با ماست و هرگز از ما جدا نمی‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی در این متن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحاتی مانند 'مستی' و 'ساقی' ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای سنین پایین‌تر داشته باشد.

شمارهٔ ۷۲

از مطرب جمال تو آفاق پر صداست
عالم زساز عشق چه گویم چه بانو است

ساقی بکف پیاله و مطرب سرود گو
عالم برقص و مستی، دوران بکام ماست

کونین پر سرود و سماعست و ذوق و حال
ذرات جمله مست می عشق جانفزاست

هرکس بیار دست در آغوش و بیخبر
جوید خبر ز یار که آن یارما کجاست

دیدم که مست باده عشقند هر که هست
گر پیر و گر جوان و اگرشاه وگر گداست

در عین عشق عاشق و معشوق شد یکی
احول نه یکی دو مبین احولی چراست

آن یار در ازل باسیری چو یار شد
باماست تا ابد نه که ازما دمی جداست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.