هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ فردی است که با وجود داشتن روحی الهی (همای عالم قدس)، در دام شهوت و حرص گرفتار شده است. اگر از صفات بد رها شود، ذاتاً به سوی جایگاه اصلی خود (مأوای خود) گرایش پیدا می‌کند.
رده سنی: 16+ مضمون عمیق عرفانی و اخلاقی متن نیازمند درک نسبتاً بالایی از مفاهیم انتزاعی مانند صفات بد، میل ذاتی و جایگاه روحانی است. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند شهوت و حرص ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۷

جانی که همای عالم قدس بدست
درمانده بدام شهوت و حرص شدست

از قید صفات بد اگر گشت جدا
بالذات ورا میل بمأوای خودست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.