هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه و عرفانی بیانگر تأثیر زیبایی معشوق بر جهان و جان شاعر است. شاعر از روشنایی جهان به واسطهٔ روی معشوق و تبدیل جانش به باغی با نسیم زلف او سخن می‌گوید. همچنین اشاره می‌کند که با ظهور زیبایی معشوق، میخانه به مسکن دو عالم تبدیل شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و عاشقانهٔ پیچیده است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و زبان ادبی کلاسیک، مناسب سنین بالاتر است.
شمارهٔ ۲۸
از پرتو روی تو جهان روشن شد
جانم ز نسیم زلف تو گلشن شد
چون شاهد حسن در عدم منزل کرد
میخانه هر دو عالمش مسکن شد
جانم ز نسیم زلف تو گلشن شد
چون شاهد حسن در عدم منزل کرد
میخانه هر دو عالمش مسکن شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
