هوش مصنوعی: این متن درباره میانه‌روی در خوردن و پرهیز از افراط در مصرف غذا است. شاعر تأکید می‌کند که حتی نان جو ساده با رضایت، بهتر از مرغ بریان با حرص است. همچنین هشدار می‌دهد که پرخوری باعث مرگ دل می‌شود و حتی آب حیات را به زهر تبدیل می‌کند. در پایان، توصیه می‌کند که انسان باید به قناعت بسنده کند و مانند خر نباشد که برای دیگران بار می‌کشد.
رده سنی: 12+ محتوا شامل مفاهیم اخلاقی و زندگی سالم است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مفید است. همچنین استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان کم‌سن دشوار باشد.

شمارهٔ ۵

در آن کوش من بعد شاهی بدهر
که روزی به انصاف ازاین خوان خوری

گرت نیم نان جو افتد بدست
برغبت به از مرغ بریان خوری

نه زانسان که چندانکه مقدور تست
ز افراط شهوت دو چندان خوری

ز بسیار خوردن شوی مرده دل
خود اندک خوری، گر غم جان خوری

چو شد ز امتلا، طبع ناسازگار
بود زهر اگر آب حیوان خوری

چو عیسی به قرصی بساز از فلک
که خر باشی اردیگ پالان خوری

بپای خودت رفت باید بگور
چو بر اشتهای کسان نان خوری
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.