بعزم سفر شاه جمشید فر
بر افراخت رایت بخورشید بر

بهر سو که روی آورد رایتش
قوی پشت باد او بفتح و ظفر

شنیدم ز گفتار کار آگهی
که فرمود شاهنشه بحر و بر

که ابن یمین نیز اقبال وار
درین ره ببندد بخدمت کمر

همانا که رأی همایون شاه
ندارد ز حالم کماهی خبر

ز مستان و پیری و بیحاصلی
برین صورت ار کرد باید سفر

ببینم بچشم آنچه گوشم شنید
که باشد سفر قطعه ئی از سقر

کمال کرم را چه نقصان رسد
اگر شهریار فریدون سیر

ز داد و دهش کار چاکر نخست
بسیم فراوان کند همچو زر

پس آنگه اجازت دهد تا بجان
دعا گوی میباشمش در حضر

ز درگاه عالم پناهش رهی
ندارد جز این التماس دگر

جهاندار شاها بسمع رضا
زمن بشنو این نکته مختصر

بده داد بیچاره گر بایدت
که دادت دهد داور دادگر