هوش مصنوعی:
این شعر درباره عشق و دل‌بستگی به معشوق است که مانند ماه در غم و اندوه است. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند «بت» و «مه»، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. در بخشی از شعر، دل به نشانه عشق، تخم‌مرغ‌هایی (نماد نازک‌دلی و ظرافت) پیش پای معشوق می‌گذارد و آن را به او نسبت می‌دهد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک استعاره‌ها و نمادهای به‌کاررفته در آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۶۷
آن بت که حدیث دلبری قصه اوست
مه در غم کاس از غم و از غصه اوست
آورد و نهاد بیضه ئی چندم پیش
دل گفت سپیده را که اینحصه اوست
مه در غم کاس از غم و از غصه اوست
آورد و نهاد بیضه ئی چندم پیش
دل گفت سپیده را که اینحصه اوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
