هوش مصنوعی: شاعر از معشوق خود با تشبیه لبانش به یاقوت و آب حیات تمجید می‌کند و از او می‌خواهد که با بوسه‌اش بخشی از زیبایی‌اش را به عنوان زکات بدهد. سپس از معشوق می‌خواهد که از او دوری نکند، چرا که هیچ گیاهی از همنشینی با بید فرار نکرده است.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از مفاهیم مانند بوسه و زیبایی ممکن است مناسب سنین پایین نباشد.

شمارهٔ ۸۷

ای لعل لبت مایه ده آبحیات
بوسی بده از نصاب حسنت بزکات

دامن زمن اندر مکش ایجان و جهان
کز صحبت چوب بید نگریخت نبات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.