هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از غم و اندوه خود میگوید که باعث شده تنش از هلال ماه هم باریکتر شود. معشوقش که مانند ماه شب چهارده است، از حال او بیخبر است و در حالی که او خوشحال و شادمان مانند گل و ابر است، شاعر با گریه و ناله و سوز دل روزگار میگذراند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که درک آنها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسال دشوار باشد. همچنین، مضامین غم و اندوه نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۱۴
تن در غمش از هلال باریکترست
و آنماه شب چارده ز من بیخبرست
او خنده زنان چون گل و چون ابر مرا
با گریه بهم ناله و سوز جگرست
و آنماه شب چارده ز من بیخبرست
او خنده زنان چون گل و چون ابر مرا
با گریه بهم ناله و سوز جگرست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.