هوش مصنوعی:
این شعر درباره سردار جهان خواجه است که سخاوت و بخشندگی او مانند دریایی پرموج است که همه موج‌هایش عطا و بخشش هستند. شاعر خود را تشنه‌لب می‌داند که از ساحل این دریا بازگشته و این را نیز نتیجه طالع شوریده خود می‌پندارد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'بحریست کفش که موج آن جمله عطاست' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۲۷
سردار جهان خواجه که آئینش سخاست
بحریست کفش که موج آن جمله عطاست
من تشنه لب از ساحل آن گشتم باز
این نیز هم از طالع شوریده ماست
بحریست کفش که موج آن جمله عطاست
من تشنه لب از ساحل آن گشتم باز
این نیز هم از طالع شوریده ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
