هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از دنیای ناپایدار و بی‌ارزش (گردون) انتقاد می‌کند و بیان می‌دارد که توجه به آن بی‌فایده است، زیرا هر چه از این دنیا می‌گیری، ناخوشایندتر از قبل است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم انتزاعی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۵۰

گردون که سوی سفله و دونش نظرست
منگر تو بدو که سخت بی پا و سرست

آخر فلکا چه دور داری که در او
هر جام تو ناگوار تر از دگرست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.