۱۳۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۰

گردون که سوی سفله و دونش نظرست
منگر تو بدو که سخت بی پا و سرست

آخر فلکا چه دور داری که در او
هر جام تو ناگوار تر از دگرست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.