۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۵

گیرم که بصد رسید عمریکه تر است
آخر نه که اندر پی آن روز فناست

خاک آب حیاتت چه فرو خواهد خورد
آخر بهوا چو آتشت میل چراست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.