۱۴۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۵

جانا رخ تو ماه زر افشان منست
میگون لب تو لعل درخشان منست

عمریست که تا خون دلم لعل تو دید
شکرانه آن هنوز بر جان منست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.