هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زیبایی و جذابیت موهای معشوقه‌اش سخن می‌گوید که همچون هندو‌ها سیاه و مجعد است، اما مانند ترکان تیز و پرتحرک است. این موها بر دل دیوانه‌ی او بند شده‌اند و باعث بی‌قراری و ناآرامی او شده‌اند.
رده سنی: 15+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات قدیمی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۰۲

زلف تو که بس تعبیه ساز افتادست
هندوست و لیک ترکتاز افتادست

تا بر دل دیوانه من بند نهاد
آسوده و خوش نیست بآز افتادست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.