هوش مصنوعی: در این شعر، توصیفی زیبا از طلوع ماه و تأثیر نور آن بر شب ارائه شده است. شاعر با بیان اینکه ماه با طلوع خود، نور را به جهان می‌افزاید و پس از غروب، جای خود را به هلال ماه می‌دهد، زیبایی‌های طبیعت را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: همه سنین این شعر دارای محتوای ادبی و زیبایی‌شناختی است که برای همه سنین قابل درک و لذت‌بردن است. همچنین، عدم وجود مضامین پیچیده یا نامناسب، آن را برای مخاطبان گسترده‌ای مناسب می‌سازد.

شمارهٔ ۲۷۶

دلبر شب دوش چون ز رخ پرده گشود
مه کرد طلوع و نور بر نور فزود

ماهش برهی نمود تا حاضر بود
چون ماه برفت او برهی ماه نمود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.