هوش مصنوعی: شاعر از ناملایمات روزگار و رنج‌های پیوسته‌ای که متحمل شده است، شکایت می‌کند و بیان می‌کند که آسمان هرگز به مراد او نبوده و همیشه با او با جور و ستم رفتار کرده است. او از دردهای روحی و جسمی خود می‌گوید و اینکه قلبش از این همه صدمه خسته شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، بیان رنج و محنت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۲۹۵

هرگز بمراد من فلک دور نکرد
یکروز بشب نشد که صد جور نکرد

خون مژه بر چهره روان چیست مرا
گر خسته دلم ز صدمتش غور نکرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.