هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از تضاد بین زیبایی و خار گل سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که زیبایی کامل بدون نقص نیست. سپس، او زیبایی صورت معشوق را به بهار تشبیه می‌کند و می‌گوید که بهار بدون سبزه کامل نیست.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و تشبیهات ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تصاویر شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۰۱

گفتند که از برگ گلش خار دمید
وان حسن که دیده ئی بانجام رسید

گفتم که رخش چو نوبهارست بحسن
کس نزهت نوبهار بی سبزه ندید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.