هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها زیبایی چهره معشوق را توصیف می‌کند و با تشبیه ابروهای او به دو نون (حرف ن) و نقطه‌ای میان آن‌ها، از ظرافت و هنرمندی آفرینش سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
این متن یک شعر کلاسیک فارسی است که برای درک زیبایی‌شناسی و مفاهیم ادبی آن، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی مانند تشبیه و استعاره ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۳۰۹
دانی بچه ماند ای بت حور نژاد
خالی که میانه دو ابروت فتاد
گوئی که مگر کاتب تقدیر ز مشک
بر ماه دو نون کشید و یکنقطه نهاد
خالی که میانه دو ابروت فتاد
گوئی که مگر کاتب تقدیر ز مشک
بر ماه دو نون کشید و یکنقطه نهاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
