هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر بیان می‌کند که دلش هر بار که از عشق دور می‌شود، با دیدن معشوق دوباره به او متمایل می‌گردد، مانند چراغی که با نزدیک شدن آتش دوباره روشن می‌شود.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و درک کامل آن نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۳۲
صد ره دلم ار مهر از و برگیرد
بازش چو ببیند هوس از سر گیرد
مانند چراغیست که بنشانندش
آتش چو بدود او رسد در گیرد
بازش چو ببیند هوس از سر گیرد
مانند چراغیست که بنشانندش
آتش چو بدود او رسد در گیرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
