هوش مصنوعی:
این شعر به مقایسه‌ای زیبا بین زلف و رخسار معشوق با شب و روز می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هر دو (زلف و رخسار) مانند شب و روز، نماد تاریکی و روشنایی هستند و با وجود همراهی همیشگی، هرگز به هم نمی‌رسند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است که توانایی درک مفاهیم عمیق‌تر و ادبی را دارند.
شمارهٔ ۳۸۴
ای زلف و رخت هر دو بهم چون شب و روز
سرمایه انوار و ظلم چون شب و روز
یکدم نزدیم با هم ارچند زدیم
اندر پی یکدگر قدم چون شب و روز
سرمایه انوار و ظلم چون شب و روز
یکدم نزدیم با هم ارچند زدیم
اندر پی یکدگر قدم چون شب و روز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
